Lupo Italiano
Dit ras ontstond in 1966 uit een kruising van wolf/Duitse herder. 
Hiervoor werd een van de laatste wilde wolven uit de Apijnen van hoog Lazio gebruikt.
De ETLI( instantie voor bescherming van de Italiaanse wolf) zorgt onder bescherming van de staat voor de fok en fokbasis van dit ras.
Dit om redenen van genetisch behoud.
Het is verboden om buiten deze instantie deze wolfhonden te houden of te fokken.
Deze wolfhonden worden gratis uitgeleend aan instanties, personen of verenigingen die zich verbinden om ze op te leiden en te gebruiken voor doelen van algemeen nut zoals o.a. reddingoperaties, opsporen van vermiste personen, opsporing van drug en explosieven etc…
Hij is bijzonder goed geschikt voor reddingsoperaties in de bergen, bij lawines en rampen, met een grote weerstand tegen weersomstandigheden, honger en dorst.
Door hun goede reukzin bij het opsporen van personen of gewonde dieren zijn ze van groot nut voor bos en parkwachters en jachtopzieners.
Ze worden ook gebruikt voor alle politiewerk, in de landbouw en het hoeden van kuddes, tegen diefstal en roofdieren, gebruik makend van hun sterke zin voor territorium.
Zoals andere wolfhonden gehoorzaamd hij door overtuiging, en niet zoals de hond door slaafsheid.
De schofthoogte bedraagt bij mannetjes van 60 tot 70 cm, bij teefjes van 58 cm tot 65 cm.
{youtube}iuGCziqfvYs{/youtube}